Deze week is de week van hoogsensitiviteit. 

Erg lang en bij periodes nog steeds heb ik me verzet tegen mijn hoogsensitief zijn. Ik zag het alleen maar als lastig, ingewikkeld, een beperking en een valkuil. Liet ik me weer gaan en meezuigen in mijn eigen emoties en die van anderen. In mijn eigen gevoelens en die van anderen.

Het leven was vrijwel altijd te veel. Mijn hoofd vrijwel altijd te vol. Ik liep vrijwel altijd op mijn tenen. 

Het reguleren van emoties, het niet altijd serieus nemen van mijn gedachten, of van de opmerkingen van anderen. Het lukte me niet. 

Ook nu ik al jaren weet dat ik hoogsensitief ben en hier over het algemeen heel goed mee om heb leren gaan*, overvalt het me nog wel eens. Bijvoorbeeld gisteren. Mijn zoon begint vandaag aan z’n eindexamens. Wiskunde B vanmiddag. Ik zie zijn spanning en ik voel zijn spanning. En zijn spanning wordt, zonder dat ik er grip op heb, ook mijn spanning.

Ik loop een rondje buiten en loop flink te balen van mezelf. Waarom kan ik er niet gewoon voor hem zijn, hem aanhoren als dat nodig is. Zorgen voor genoeg lekker eten in huis en verder chill m’n eigen gang gaan, mijn eigen dingen doen? 

Ik val stil, voel onrust, kan me niet focussen, voel spanning, krijg hoofdpijn.

Terug thuis valt het kwartje. Wat doe ik? 

Ik loop weer eens te vechten tegen mijn hoogsensitiviteit, er tegenaan te schoppen. Ik wil het niet. En dan vecht het terug en is het weer eens mijn valkuil in plaats van mijn kracht. 

Ik doe mezelf meer recht als ik er niet tegen vecht.

Relax. Haal adem.

Deze dag ben ik begonnen met hardlopen. Met goeie muziek in mijn oortjes.

Doet mijn zoon ook. Goeie muziek is sowieso zijn oplossing voor bijna alles. 

Hij kijkt nog wat Minecraft video’s en ik typ een blog. Straks een goeie lunch en dan gaat hij aan de bak voor z’n wiskunde examen en ga ik werken. En het doorvoelen en aanvoelen is deel van wie ik ben. Ik ben hsp en dat is oké.

Naschrift: deze blog schreef ik een maand geleden bij de start van de eindexamens. Ik moest even wat drempels over om het nu toch maar te posten. Tenslotte: over twee dagen de examenuitslag. Mag ik weer aan de bak met kalm blijven. Wish me luck. 

*Nog een nabrander: wist je dat een indicatie voor hoogsensitiviteit in je kerntalentenprofiel terug te vinden is? Vanuit theorie en praktijk geef ik je met liefde tips hoe er mee om te gaan.